Blogging Gutom #15: Doggie and ArfArf

Jumbo (Mini Pinscher, 2mos) and Jimmer (Chihuahua, 2 1/2mos)

So medyo nahilig kami sa aso nung kelan lang, dahil nanganak na yung aso ng tita kong Chihuahua (Young Tze, wala sa picture). Sayang yung kasi tatlo yung anak, si Jimmer yung unang anak tapos healthy. Yung sumunod babae, nabuhay ng ilang araw pero namatay din. Yung pangatlo patay pagsilang palang. Tapos nakuha na nga namin si Jimmer kelan lang, nakakatuwa kasi may aso sa bahay tapos ang cute cute. After ilang araw. Nalaman namin na magbibigay samin ng Mini Pinscher, si Jumbo.

Nung una nagaalangan pa ako kay Jumbo kasi ayoko ng dalawang aso sa bahay, makalat magulo at madumi. Nakakatakot pa kasi laging nagaaway yung dalawa parang nagkakagatan. Si Jimmer kasi seloso. Tapos si Jumbo naman maharot, parang kangkarot. Pero after ilang days umok na yung dalawa. Friends na sila tabi pa sila matulog sa cage.

Blogging Gutom #14: Life and buhay

Naalala ko isang sunday last year, nagsimba ako sa isang napakagandang simbahan. Gabi yun, lagi kasi ako gabi nagsisimba. Tapos naabutan ko tong pari na to, naalala ko talaga siya kasi sobrang lively niya. Sobrang nakakatawa siya mag homily kasi talagang may interaction. Medyo kaboses niya si Leo Martinez tapos ang galing niya magpatawa. Talagang nakikinig lahat ng audience sa kanya. Nakakatuwa kasi hinahaluan niya ng mga personal experiences niya yung homily niya. Actually, tingin ko pwede siya maging DJ sa radio kasi ang husay niya talaga. Parang stand-up comedy pero siempre medyo maayos at formal kasi nasa simbahan. Ayun na ata yung huli kong kita sa kanya kasi lumipat na ako ng simbahan na inaattendan (Kasi mas gusto ko mas gabi).

Blogging Gutom #13: The Killer Semester

  Ngayong semester na ata ang pinakanakakapagod na semester. Buong time mo binibigay mo sa academics para sa isang goal, makagraduate on time. Sino nga ba naman ayaw grumaduate on time? Lahat naman tayo gusto matapos lahat ng paghihirap natin sa school at madala sa trabaho kung saan kikita tayo ng malaking pera. Pero yun nga ba talaga lang lahat ang purpose ng buhay natin? Minsan naisip ko, last year ko na to (Dapat at sana) pero imbes na magenjoy with friends at sulitin ang pagiging estudyante, pressure ang kinakain namin araw araw. Hindi naman pangit ang pressure na to, actually maganda nga to para ma-hone ang skills namin para sa darating na trabaho. Siguro namiss ko lang maging normal na estudyante. Mga events na di ako nakapunta, mga kwentong hindi na ishare at mga kapamilyang matagal na makita kahit nasa isang bahay lang.

Blogging Gutom #12: Puso

  Ilang gabi na rin akong hindi nakakatulog ng maayos. May mga araw na lumulutang nalang palagi isipan ko. Hindi ko maintindihan mga nararamdaman ko at naghahanap ako ng kasagutan. Pero siguro hanggang ngayon may mga bagay bagay na napapaisip pa rin ako kung tama ba or mali yung ginawa ko. Ngunit wala naman ako magagawa kundi harapin nalang. Siguro may reason din kung bakit ako nandito at kung bakit sa tingin ko ay nahihirapan ako ngayon. Wala naman talagang madali. Ngayon ko lang siguro nadama yung ganitong pakiramdam na baka hindi ako magsucceed sa ginagawa ko. Gaya ng sabi ko sa sarili ko dati, ayoko mag "settle for less". Gusto ko lahat ng ginagawa ko high standard pero minsan napapaisip ako paano kung hindi ko talaga kaya? Or hindi ko lang talaga kinakaya?